تعریف اینترانت
اینترانت (National intranet) یا خدمات شبکه اینترنت ملی اطلاعات(اینترنت ملی) شبکه‌ای براساس قرارداد اینترنت به همراه تجهیزات شبکه مانند سوئیچ‌ها و مسیریاب‌ها و مراکز داده است. به طوری که در خواست‌های دسترسی داخلی و اخذ اطلاعاتی که در مراکز داده داخلی نگهداری می‌شوند به هیچ وجه از طریق خارج کشور مسیریابی نشود و امکان ایجاد شبکه‌های اینترانت و خصوصی و امن داخلی در آن فراهم شود.
به عبارتی اینترانت شبكه ای کامپیوتری است كه از زبان مشترك ارتباطی شبكه جهانی اینترنت برای تبادل داده ها استفاده می كند و تمام خدمات اینترنت، از جمله پست الكترونیكی ، تار جهان گستر، انتقال فایل (FTP)، گروههای خبری و تله كنفرانس را در شبكه ای اختصاصی برای استفاده كنندگان مشخص آن شبكه ای اختصاصی برای استفاده كنندگان مشخص آن شبكه ارائه می دهد و لزوما به اینترنت متصل نیست. تفاوت اساسی میان شبكه اینترانت و سایر شبكه ها در آن است كه این شبكه بر اساس پروتكل های اینترنت نظیر TCP/IP و HTTP شكل می گیرد. هدف اصلی از نصب اینترانت ها تسهیل ارتباطات و به اشتراك گذاشتن منابع – اعم از سخت افزاری- است. كه به اشتراك گذاشتن منابع اطلاعاتی نقش عمده ای در این نظام دارد.
اینترانت ملی یک شبکه کامپیوتری اینترانت بسته براساس پروتکل اینترنت است که توسط یک دولت ملی ساخته و نگهداری می‌شود یا توسط بخش خصوصی ایجاد شده است و در ابعاد ملی پایگاه‌های داده را به یکدیگر متصل می‌کند. هدف اصلی اینترانت ملی نظارت بر ارتباطات درون یک کشور، قطع دسترسی به رسانه‌های بیرونی، کاهش هزینه‌ها، کاهش حمله‌های اینترنتی یا استقلال شبکه‌ای است. چنین شبکه‌هایی معمولاً با رسانه‌های تحت اختیار دولت و جایگزین‌هایی برای سرویس‌های خارجی همراه است. از جمله جایگزین برای موتور جستجوی وب، ایمیل و سایر خدمات از جمله اینترانت‌های ملی می‌توان به گلو در اسکاتلند، کوآنگ‌میونگ در کره شمالی، شبکه ملی اطلاعات در ایران و رونت در روسیه اشاره کرد. همچنین کوبا، میانمار و چین دارای اینترانت‌های ملی منحصر به خود هستند. کشور سوئد نیز شبکه اینترانت داخلی خود را برای ارتباط ایمن بین دستگاه های دولتی استفاده می کند.
نحوه قطع دسترسی به اینترنت جهانی و تشکیل اینترانت ملی در جزئیات متفاوت است. برای مثال چین دیوار آتش بزرگ را طراحی کرده است. اما وبگاه‌های چینی از خارج این کشور قابل دسترسی هستند. اینترانت ملی کره شمالی به شکلی است که اکثریت وبگاه‌های این کشور از بیرون قابل دسترسی نیستند و تنها تعداد محدودی از آن‌ها قابل مشاهده است.
وظیفه دیواره آتش یا Firewall این است که از دسترسی اینترنت به اینترانت جلوگیری کند. اینترانت ممکن است به اینترنت اجازه دسترسی بدهد یا ندهد ولی همانطور که گفته شد دیواره آتش از دسترسی اینترنت به اینترانت جلوگیری می کند.